Over van dikhout

---

VANDIKHOUT is het schilders pseudoniem van Harry Splinter (1943) uit Huizen (N-H).
Hij werd geboren in een echt gezin van bouwers en het was dan ook logisch dat hij na zijn bouwkundige opleiding aan de slag ging in het familiebedrijf. Zijn eerste opdracht was de realisatie van 5 woonblokken van 25x25 meter die allen onder een hoek van 45 op de toegangsweg moesten komen.
Hij genoot ervan en toen bleek al dat symmetrisch ritme en rechtlijnigheid erg bij hem paste.

Die rechtlijnigheid kwam hem ook goed van pas in zijn hobby als bestuurder in de autosport (na een eigen loopbaan als rijder) waar hij eerst als wedstrijdleider en later als (internationaal) veiligheidsadviseur veel heeft betekend, vooral door diezelfde rechtlijnigheid.
In de huidige autosport worden nog steeds veel van zijn ideeën en adviezen toegepast en gebruikt.

Na zijn werkzame leven als bouwkundige werd hij door zijn echtgenote op een dag meegenomen naar het Haags Museum waar hij voor het eerst kennis maakte met Victory Boogie Woogie, het laatste werk van zijn beroemde voorganger Piet Mondriaan (1872-1944).

Oog in oog met dit meesterwerk werd hij ook hier gegrepen door de ritmische cadans van lijnen en het heldere primaire kleurgebruik.
Hij besloot zich toen de schilderkunst eigen te maken en dit werk van Mondriaan uit 1944 af te maken (Mondriaan liet door zijn overlijden dit werk onaf).
Na meer dan anderhalf jaar werk is zijn debuut Manhattan 2020 (acryl op linnen) ontstaan, een door velen geprezen kunstwerk dat inmiddels ook als Glicée is gereproduceerd (Victory Boogie Woogie van Mondriaan was namelijk de abstracte weergave van de kaart van Manhattan).

Gedreven door deze enthousiaste ontvangst van zijn werk besloot hij ook de twaalf Nederlandse provincies, de Eilanden en de Afsluitdijk) te abstraheren en in typische Mondriaan stijl vast te leggen in acryl op linnen in een serie van 14 schilderijen onder de projectnaam ‘De Landsdelen’.
Vanwege de enthousiaste ontvangst op diverse exposities van ook deze werken besloot de kunstenaar deze voor een breder publieke toegankelijk te maken door ze in een gelimiteerde en genummerde oplage te laten reproduceren als Glicée

Zelf zegt VANDIKHOUT dat als hij kijkt naar de onderwerpen voor zijn kunst hij ‘gelijk begint alle kromme lijnen recht te trekken’. Typerend voor zijn heldere, decoratieve stijl die hij zelf ‘geometrische abstractie’noemt.
Het samenspel van de vlakken en lijnen moet voor hem rustgevend zijn, als het geven van een ziel aan zijn onderwerp, waardoor het kunstwerk gaat leven.